Aranżacja nawróceniem
Słownik tłumaczy, że nawrócenie polega na uznaniu zła, które się popełniło tudzież podjęciu decyzji o tym, by tego nie powtarzać. Oczywiście to słuszne, jednakowoż w środku Piśmie św. greckie słowo oznaczające nawrócenie, metanoia, ma o wiele szersze znaczenie. Oznacza ono zmianę myślenia, która z kolei prowadzi do zmiany sposobu działania a reagowania wewnątrz naszym życiu. Przed Chrystusem nawrócenie oznaczało odrodzenie się aż do przestrzegania Prawa – aplauz tego, co ono mówi, dodatkowo stanięcie w środku posłuszeństwie przy niego. Ale Jezus, rozpoczynając swoją publiczną realizacja, powiedział: „Nawracajcie się zaś wierzcie wewnątrz Ewangelię”. On sprawił, że te dwie aspekty – Prawo oraz przekonanie – sztywny się jednością, zaś nawrócenie miało potem mienić negacja logiczna tyle wzrok do tyłu, tak dalece pójście aż do przodu. Dobra Nowina jest czymś, wewnątrz co wkraczamy na wskroś wiarę. To przesłanie głosili później apostołowie w środku dniu zesłania Ducha Świętego: „Nawróćcie się – powiedział do nich Piotr – również niech każdy z was ochrzci się w sława Jezusa Chrystusa na rozgrzeszenie grzechów waszych, natomiast weźmiecie w darze Ducha Świętego” (Dz 2, 38). Co przeto składa się na nasze nawrócenie? TRZY KROKI DO NAWRÓCENIA1. Przyjęcie zbawczej miłości Jezusa Chrystusa, przyjęcie decyzji o przyjęciu Go jako swojego Pana tudzież życiu jako Jego uczeń. Jednocześnie jest to największe rutyna wolności, jaka jest nam dana. 2. Żal zbytnio grzechy. Grzech to nieposłuszeństwo przy Boga, w następstwie tego powinniśmy litować się, gdy go popełniamy. Jednak zmartwienie spośród powodu grzechów owo wciąż nie nawrócenie – jest zanim wówczas party życia, wewnątrz którym nie ma obecnie potępienia. Nie chodzi zatem o odczucie smutku (samo wewnątrz sobie destrukcyjne), jakkolwiek o smutek, który prowadzi do przemiany serca. Spowiedź jest wyrazem nawrócenia również jest konieczna aż do tego, abyśmy mogli wpędzić do porządku naszą relację spośród Bogiem, więc ów sakrament jest dla nas wielkim darem. Uczciwe przyznanie się również wyznanie naszych grzechów rozpoczyna się od czasu pracy Ducha Świętego wewnątrz nas, który prowadzi aż do przyjęcia przebaczenia natomiast do przemiany naszego serca.Jednak wiele osób wyznaje w dalszym ciągu te same grzechy również nie widzi żadnej poprawy. Wierzy, iż zostały im one przebaczone, atoli jest jakaś ambaras, która nie pozwala im uznać mocy nawrócenia. A to naprowadza nas na trzeci zasięg nawrócenia.3. Uwolnienie od chwili zwodzenia. Częścią każdego grzechu jest zwodzenie, co Jezus potwierdził na krzyżu, mówiąc: „Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią”. Po ludzku wiemy do utraty sił mnogość, iżby przyswajać odpowiedzialność zbyt wszelkie zło, jakie uczyniliśmy. Jednak negacja logiczna jesteśmy do końca świadomi tego, co pociąga zbyt sobą polski grzech. Nie rozumiemy w środku pełni, gdy niesłychanie obrażamy Boga, na sposób ranimy samych siebie również podczas gdy nadzwyczaj szkodzimy innym. Gdybyśmy owo zobaczyli, o wiele mniej byśmy grzeszyli. A negacja logiczna widzimy, więc iż ojciec kłamstwa przyczynia się (za pośrednictwem ewentualnie bez owijania wewnątrz bawełnę) aż do naszego grzechu. Zachęcam do nader ważnej refleksji: jak kłamstwo zaś zwodzenie złego ducha działa wewnątrz moim życiu. Ta umysł jest wybitnie istotna, ponieważ wystawienie pokus na światło Boże jest na rzecz nas drogą aż do wolności wewnątrz Chrystusie.NA WŁASNEJ SKÓRZE… 40 lat temu, w środku 1970 r. sam jeden doświadczyłem chrztu w Duchu Świętym plus spotkałem Jezusa. Zacząłem wobec tego odcyfrować Pismo św. plus kiedy przeczytałem Nowy Testament – uświadomiłem sobie, że wiele z niego negacja logiczna rozumiem. W który wyjście ci wszyscy obywatele, o których jest przemówienie w Ewangelii, byli uwalniani za pomocą Jezusa z mocy złego ducha? Jednak był we mnie przedtem Duch Święty, w następstwie tego wiedziałem, iż to, co czytam, jest prawdą.Niedługo z kolei przyjechał do mnie mój kumpel, który był w tamtym czasie wewnątrz seminarium, tudzież powiedział, że w toku spotkania modlitewnego modlono się za niego plus został uwolniony. Nie rozumiałem, co miał na myśli. Powiedział mi, że proch trudność z masturbacją – wyznawał owo, rozmawiał o tym problemie spośród kierownikiem duchowym, stosował się do wszystkich jego wskazówek, ale bez ustanku był połączony tym grzechem. Wtedy pomodlono się za niego tudzież… współcześnie jest wolny. To mnie zszokowało! Pomyślałem, że jeżeli to zgodność z rzeczywistością, owo wiele rzeczy do wnętrza moim życiu wymaga takiej modlitwy, oraz jest do tej pory morze innych ludzi, którym jest dozwolone by w środku ów procedura pomóc. I racja, metodą prób oraz błędów, zacząłem gonić umiłowany ku uwolnieniu.Kilka lat po doświadczeniu chrztu wewnątrz Duchu Świętym odczułem, iż potrzebuję coraz więcej uzdrowienia. I faktycznie, Bóg okazał mi łaskę dodatkowo pewne osoby modliły się zbyt mnie, abym mógł doświadczyć wewnętrznego uzdrowienia do wnętrza relacji z moim ojcem. Owoce tej modlitwy mnie zaskoczyły – zauważyłem, że jest we mnie więcej odwagi, gdy mówię do dużych grup ludzi. Nie byłem w tej chwili racja zamknięty i skoncentrowany na sobie. Zrozumiałem później, że Bóg ma plan przy naszego życia, atoli taki pomysł ma także szatan. To mężczyzna chciał, abym żył związany lękiem a przenigdy negacja logiczna podjął tego, co przeznaczył mi Bóg. Dlatego doszedłem do wniosku, iż potrzebuję uzdrowienia na głębszym poziomie oraz… uwolnienia. NIE TYLKO KRĘGOSŁUP Gdy w 1985 r. pojechałem na konferencję – Pan zaczął rozdrabniać moje serce. Wiernie służyłem Panu, byłem liderem wspólnoty, robiłem całość, co aż do mnie należało, zaś postępowałem poprawnie, przecież… moje serce oziębło. Zawsze myślałem o sobie jako o synu marnotrawnym, który powrócił aż do domu Ojca, mimo to w tym miejscu Pan Bóg zaczął mi demonstrować także grzechy „starszego brata”. Bóg po cios następny skruszył moje silnik dodatkowo doprowadził mnie do łez. Dzięki tym doświadczeniom powstała moja pierwsza publikacja – „Powrót starszego brata”, która mówi o grzechach serca, o osądzie, o krytyce oraz poczuciu wyższości.Podczas konferencji spotkałem pewnego księdza, o którym wiedziałem, że modli się o uwolnienie. Pomyślałem sobie: A, co tam, pójdę do niego. Najbardziej skłonił mnie aż do tego udręka kręgosłupa, który cyklicznie dokuczał mi przed różnymi ważnymi wydarzeniami, więc także natomiast wtedy.Gdy w ciągu tej modlitwy duszpasterz mnie zapytał, co mi się przydarzyło – odpowiedziałem spontanicznie, nie tyle spośród głowy, co spośród serca, iż do wnętrza pierwszej klasie zostałem zmyty przed całą klasą. Wtedy poprowadził nade mną modlitwę uwolnienia dodatkowo wyrzeczenia się zła. Kiedy stanął do wnętrza autorytecie Jezusa, sprzeciwiając się szatanowi – poczułem, że jest garść w ciągu mnie, co uważałem wewnątrz porcja siebie samego, tudzież współcześnie to ze mnie wychodzi! I znienacka stałem się wolny. Ksiądz nazwał to „szczyptę” odrzuceniem, więc wyrzekłem się odrzucenia, a Pan mnie uwolnił. Zobaczyłem w takim razie, ile czynów do wnętrza moim życiu było popełnionych spośród lęku przed odrzuceniem – na miarę wiele zamknięcia się wewnątrz sobie, chronienia samego siebie, jak wiele egoizmu... Myślę, iż ów przykład pomoże nam zmiarkować, dlaczego wyobcowanie od zwodzenia prowadzi nas do nawrócenia. To kłamstwa, do wnętrza które uwierzyliśmy również które nosimy w sobie –sprawiają, że jesteśmy zamknięci zaś nie umiemy pozwolić miłości Boga. Już samo wiedza tego, co jest w środku naszym sercu – daje wolność. Czasem to, co wewnątrz sobie nosimy, wydaje się naszym przyjacielem. Niektórych rzeczy trzymamy się kurczowo, wówczas wyrzeczenie się ich przypadkiem wyjawiać się nam ryzykowne. Tak się aż do nich przyzwyczailiśmy, iż boimy się, jacy będziemy, kiedy odrzucimy owo wszystko. Dlatego musimy zaprosić Boga o odkrycie prawdy o nas – a prawdziwość wyzwala!
Biada zuchwałej duszy, która sobie uroiła, że jeżeli od chwili Ciebie odejdzie, owo byt lepszego znajdzie. W którąkolwiek zwróci się stronę — w tył, wewnątrz bok, raz jeszcze do wnętrza front — wszędzie jej ogół dolega okrutnie. A lecz Tyś spokojem. I oto jesteś blisko. I uwalniasz od momentu nieszczęsnego błądzenia, stawiasz nas na drodze Twojej, pocieszasz natomiast mówisz: „Biegnijcie — Ja was zawierać będę, Ja was powiodę, Ja was tam poniosę”Tajemnica grzechu: zagubienieBolesnym doświadczeniem, które naznacza fatum człowieka, jest błądzenie prowadzące do zagubienia. „Wszyscyśmy pobłądzili podczas gdy owce, iks spośród nas się obrócił w odniesieniu do własnej drodze” (Iz 53,6). „Błądzili po pustych bezdrożach, do miasta zamieszkałego nie znaleźli drogi. Cierpieli głód i zapęd również wygasało w środku nich istnienie” (Ps 107,4n). W świetle powyższych tekstów Pisma Świętego grzesznik jawi się jako kwintesencja podatna na złudzenia, wewnątrz których potrafi żyć uparcie, aż aż do tragicznego finału. Podobnie na miarę jeden spośród bohaterów powieści Goldinga — ksiądz pouczający tytułową wieżę na kościele. Miasteczko zamiera w środku strachu, wiedząc, że budowa dachu negacja logiczna ma prawa wytrzymać. Obłęd zaślepionego wizjonera kończy się katastrofą: strażnica wali się spośród hukiem, niszcząc kościół również okoliczne domy, zaś płeć brzydka osobiście popada wewnątrz obłęd.Grzech objawia się jako niebotyczny rytm aż do przepaści (w przekonaniu, iż podążam do krainy szczęścia) czyli jako zagubienie na pustynnych bezdrożach. W pierwszym przypadku homo sapiens łamie sobie kości. Iluzja szczęścia dlatego że jest jakim sposobem kinematografia wyświetlany na ścianie. Gdy VIP usiłuje wskoczyć do wnętrza jego wnętrze, wali głową w mur. Gdy lucyfer stwarzał uświęcony Antoniemu iluzje ponętnej kobiety w środku jego pustelni, pozostawał niewzruszony. Zdawał sobie sprawę, że jest wciągany w grę pozorów, która ma rozbić jego przestrzeganie Bogu a zwyciężyć nieustępliwe żądza podążania ścieżką Prawdy.W drugim przypadku — nieustannych zmian kierunku marszu na pustyni — człek pogrąża się do wnętrza rozpaczy, osamotnieniu zaś poczuciu bezsensu. Św. Augustyn po latach uznał, że pogoń w środku tym, co wydawało mu się pięknem wartym zachodu, wyprowadziła go na manowce:W nawróceniu pierwszą sprawą jest powaga własnego stanu. Człowiek potrafi latami głuszyć żal przeżytej katastrofy dodatkowo układać sobie los na dnie przepaści. Pomaga mu w środku tym stosowanie najprzeróżniejszych „uśmierzaczy”, które pozwalają nie domyślać się pogruchotanych kości. Te środki zaradcze wciąż w wyższym stopniu pustoszą niematerialny układ człowieka, zamieniając go w snujące się widmo. Ich przeróżny jadłospis sprowadza się aż do wszelkiego rodzaju stanów amoku, które odrywają człowieka od jego własnego serca, i tym samym od momentu Boga, Źródła Prawdy.W doświadczeniu grzechu także jego gorzkich owoców dominują u ludzi wierzących natomiast pragnących nawrócenia trzy postawy. Pierwsza to poczucie słabości również niemocy autentycznego powrotu do Boga. Lęk, iż przenigdy nie uda mi się zdobyć ogromnego dystansu, jaki wyznacza moje no tak dalekie odejście. Być prawdopodobnie to właśnie pomiar stało się udziałem Judasza, jaki wewnątrz swoim osamotnieniu uznał, iż nie istnieje w tym momencie fortel powrotu. Zbyt znacznie odszedłem, bym był do wnętrza stanie powiadać: cała ku tyłowi!Druga zachowanie się to ogromne wrażenie winy, odbierające zamiar do życia również mir aż do siebie. Człowiek faktycznie niezwykle koncentruje się na własnym upadku, iż jego ciemność przysłania mu ubolewanie Boga.Czasem w prawdziwym przeżyciu żalu w ciągu grzechy przeszkadza psychiczne impresja winy, w którym do wnętrza siedlisko uwagi jesteśmy my sami. Cierpimy, iż spośród powodu naszych pomyłek natomiast złych wyborów ucierpiało nasze dobre imię. Jak mogłem być taki absurdalny? Jak mogłem owo wyrządzić? Jak mogłem to powiedzieć?Trzecia postępowanie owo zapęd zrobienia gruntownego porządku wewnątrz swoim życiu moralnym i religijnym oparta wielokrotnie na wierze, iż wsio da się przepracować oraz uleczyć własnym, konsekwentnym wysiłkiem. Radykalizm poprawy siebie płynie poza tym niejednokrotnie z lęku przedtem zatratą siebie w grzechu, jeślibym zaniedbał duchowej pracy. Być być może ta nastawienie rodzi się spośród poczucia, iż jeżeli mam wyrobić na Bożą amor, muszę pokazać się odpowiednią żarliwością, która przywróci mi Bożą aprobatę.Odrębnym problemem jest brak myślenia o nawróceniu jako drodze, na której aż do końca życia będzie się w człowieku dokonywała wewnętrzna przemiana. Nie ma gdyż takiego momentu, do wnętrza którym moglibyśmy odezwać się: — Dziękuję Ci, Boże, że jestem no doskonały. Przypowieść o celniku dodatkowo faryzeuszu stanowi uwaga nim postawą definitywnego zwycięzcy wewnątrz duchowych bojach.Poszukajmy do wnętrza słowie Bożym tropów wiodących do odkrycia Bożego pomysłu na dokładnie przeżyte nawrócenie.Zachwyt, który rodzi się w duszy Augustyna, ma swoje podłoże wewnątrz odkryciu zasadniczego na rzecz chrześcijańskiego rozumienia nawrócenia faktu: Bóg przychodzi do grzesznika, tak aby rozdziawić mu oczy na grupa społeczna, w środku jakim się znajduje. Przychodzi, żeby wynieść go na własnych rękach spośród piekła, do którego zabłądził.Ewangeliczną ilustracją Boskiej obecności tuż przy grzeszniku jest widowisko sportowe z Samarytanką (J 4,1–42). Życie tej kobiety jest niezwykle mocnym obrazem ludzkiego zagubienia. „Miała pięciu mężów” — negacja logiczna kochanków, jednakowoż mężczyzn, u których pragnęła odnaleźć szczęście. Błąka się jakim sposobem w środku zaklętym kręgu, kluczy po pustyni w rozpaczliwym oczekiwaniu, iż tym wszystkiego się uda, że znajdzie właściwego mężczyznę, uwaga, które ją napoi. Rozmowa spośród Jezusem pomaga odsłonić bolesną ranę jej serca. Może znaleźć własne zagubienie, nie czując się blisko tym potępioną. Droga przychodzi aż do Samarytanki, rozpościera się u jej poranionych natychmiastowo na oślep stóp. Tą drogą będzie mogła podążyć do „miasta zamieszkałego” (Ps 107,5).Pozostając u Ojca, jest Chrystus prawdą a życiem; oblekając się do wnętrza mięso, stał się drogą. Nie powiedziano ci: „Pracuj i szukaj drogocenny, abyś doszedł do prawdy tudzież życia”. Nie to ci powiedziano. Wstań, leniwcze, sposób sama aż do ciebie przyszła również śpiącego obudziła cię ze snu, oby cię realnie obudziła! Wstań natomiast chodź!
Biada zuchwałej duszy, która sobie uroiła, że jeżeli od chwili Ciebie odejdzie, owo byt lepszego znajdzie. W którąkolwiek zwróci się stronę — w tył, wewnątrz bok, raz jeszcze do wnętrza front — wszędzie jej ogół dolega okrutnie. A lecz Tyś spokojem. I oto jesteś blisko. I uwalniasz od momentu nieszczęsnego błądzenia, stawiasz nas na drodze Twojej, pocieszasz natomiast mówisz: „Biegnijcie — Ja was zawierać będę, Ja was powiodę, Ja was tam poniosę”Tajemnica grzechu: zagubienieBolesnym doświadczeniem, które naznacza fatum człowieka, jest błądzenie prowadzące do zagubienia. „Wszyscyśmy pobłądzili podczas gdy owce, iks spośród nas się obrócił w odniesieniu do własnej drodze” (Iz 53,6). „Błądzili po pustych bezdrożach, do miasta zamieszkałego nie znaleźli drogi. Cierpieli głód i zapęd również wygasało w środku nich istnienie” (Ps 107,4n). W świetle powyższych tekstów Pisma Świętego grzesznik jawi się jako kwintesencja podatna na złudzenia, wewnątrz których potrafi żyć uparcie, aż aż do tragicznego finału. Podobnie na miarę jeden spośród bohaterów powieści Goldinga — ksiądz pouczający tytułową wieżę na kościele. Miasteczko zamiera w środku strachu, wiedząc, że budowa dachu negacja logiczna ma prawa wytrzymać. Obłęd zaślepionego wizjonera kończy się katastrofą: strażnica wali się spośród hukiem, niszcząc kościół również okoliczne domy, zaś płeć brzydka osobiście popada wewnątrz obłęd.Grzech objawia się jako niebotyczny rytm aż do przepaści (w przekonaniu, iż podążam do krainy szczęścia) czyli jako zagubienie na pustynnych bezdrożach. W pierwszym przypadku homo sapiens łamie sobie kości. Iluzja szczęścia dlatego że jest jakim sposobem kinematografia wyświetlany na ścianie. Gdy VIP usiłuje wskoczyć do wnętrza jego wnętrze, wali głową w mur. Gdy lucyfer stwarzał uświęcony Antoniemu iluzje ponętnej kobiety w środku jego pustelni, pozostawał niewzruszony. Zdawał sobie sprawę, że jest wciągany w grę pozorów, która ma rozbić jego przestrzeganie Bogu a zwyciężyć nieustępliwe żądza podążania ścieżką Prawdy.W drugim przypadku — nieustannych zmian kierunku marszu na pustyni — człek pogrąża się do wnętrza rozpaczy, osamotnieniu zaś poczuciu bezsensu. Św. Augustyn po latach uznał, że pogoń w środku tym, co wydawało mu się pięknem wartym zachodu, wyprowadziła go na manowce:W nawróceniu pierwszą sprawą jest powaga własnego stanu. Człowiek potrafi latami głuszyć żal przeżytej katastrofy dodatkowo układać sobie los na dnie przepaści. Pomaga mu w środku tym stosowanie najprzeróżniejszych „uśmierzaczy”, które pozwalają nie domyślać się pogruchotanych kości. Te środki zaradcze wciąż w wyższym stopniu pustoszą niematerialny układ człowieka, zamieniając go w snujące się widmo. Ich przeróżny jadłospis sprowadza się aż do wszelkiego rodzaju stanów amoku, które odrywają człowieka od jego własnego serca, i tym samym od momentu Boga, Źródła Prawdy.W doświadczeniu grzechu także jego gorzkich owoców dominują u ludzi wierzących natomiast pragnących nawrócenia trzy postawy. Pierwsza to poczucie słabości również niemocy autentycznego powrotu do Boga. Lęk, iż przenigdy nie uda mi się zdobyć ogromnego dystansu, jaki wyznacza moje no tak dalekie odejście. Być prawdopodobnie to właśnie pomiar stało się udziałem Judasza, jaki wewnątrz swoim osamotnieniu uznał, iż nie istnieje w tym momencie fortel powrotu. Zbyt znacznie odszedłem, bym był do wnętrza stanie powiadać: cała ku tyłowi!Druga zachowanie się to ogromne wrażenie winy, odbierające zamiar do życia również mir aż do siebie. Człowiek faktycznie niezwykle koncentruje się na własnym upadku, iż jego ciemność przysłania mu ubolewanie Boga.Czasem w prawdziwym przeżyciu żalu w ciągu grzechy przeszkadza psychiczne impresja winy, w którym do wnętrza siedlisko uwagi jesteśmy my sami. Cierpimy, iż spośród powodu naszych pomyłek natomiast złych wyborów ucierpiało nasze dobre imię. Jak mogłem być taki absurdalny? Jak mogłem owo wyrządzić? Jak mogłem to powiedzieć?Trzecia postępowanie owo zapęd zrobienia gruntownego porządku wewnątrz swoim życiu moralnym i religijnym oparta wielokrotnie na wierze, iż wsio da się przepracować oraz uleczyć własnym, konsekwentnym wysiłkiem. Radykalizm poprawy siebie płynie poza tym niejednokrotnie z lęku przedtem zatratą siebie w grzechu, jeślibym zaniedbał duchowej pracy. Być być może ta nastawienie rodzi się spośród poczucia, iż jeżeli mam wyrobić na Bożą amor, muszę pokazać się odpowiednią żarliwością, która przywróci mi Bożą aprobatę.Odrębnym problemem jest brak myślenia o nawróceniu jako drodze, na której aż do końca życia będzie się w człowieku dokonywała wewnętrzna przemiana. Nie ma gdyż takiego momentu, do wnętrza którym moglibyśmy odezwać się: — Dziękuję Ci, Boże, że jestem no doskonały. Przypowieść o celniku dodatkowo faryzeuszu stanowi uwaga nim postawą definitywnego zwycięzcy wewnątrz duchowych bojach.Poszukajmy do wnętrza słowie Bożym tropów wiodących do odkrycia Bożego pomysłu na dokładnie przeżyte nawrócenie.Zachwyt, który rodzi się w duszy Augustyna, ma swoje podłoże wewnątrz odkryciu zasadniczego na rzecz chrześcijańskiego rozumienia nawrócenia faktu: Bóg przychodzi do grzesznika, tak aby rozdziawić mu oczy na grupa społeczna, w środku jakim się znajduje. Przychodzi, żeby wynieść go na własnych rękach spośród piekła, do którego zabłądził.Ewangeliczną ilustracją Boskiej obecności tuż przy grzeszniku jest widowisko sportowe z Samarytanką (J 4,1–42). Życie tej kobiety jest niezwykle mocnym obrazem ludzkiego zagubienia. „Miała pięciu mężów” — negacja logiczna kochanków, jednakowoż mężczyzn, u których pragnęła odnaleźć szczęście. Błąka się jakim sposobem w środku zaklętym kręgu, kluczy po pustyni w rozpaczliwym oczekiwaniu, iż tym wszystkiego się uda, że znajdzie właściwego mężczyznę, uwaga, które ją napoi. Rozmowa spośród Jezusem pomaga odsłonić bolesną ranę jej serca. Może znaleźć własne zagubienie, nie czując się blisko tym potępioną. Droga przychodzi aż do Samarytanki, rozpościera się u jej poranionych natychmiastowo na oślep stóp. Tą drogą będzie mogła podążyć do „miasta zamieszkałego” (Ps 107,5).Pozostając u Ojca, jest Chrystus prawdą a życiem; oblekając się do wnętrza mięso, stał się drogą. Nie powiedziano ci: „Pracuj i szukaj drogocenny, abyś doszedł do prawdy tudzież życia”. Nie to ci powiedziano. Wstań, leniwcze, sposób sama aż do ciebie przyszła również śpiącego obudziła cię ze snu, oby cię realnie obudziła! Wstań natomiast chodź!
Komentarze
Prześlij komentarz